De eerste week op ons project!
Blijf op de hoogte en volg Bianca
26 Oktober 2012 | Ghana, Kumasi
Afgelopen weekend zijn we op zaterdag met onze hostpapa naar de stad geweest. Hij heeft ons geleerd hoe we makkelijk met de trotro overal heen kunnen. Het was giga druk en de markt super groot hier.
We zijn ook ff naar het internetcafe geweest waar we hem ons huis hebben laten zien en de foto's van facebook. Hij vond het helemaal super en wou wel een keer naar Nederland komen.
Zondags zijn we naar de kerk geweest. Er kwam een nieuwe regio bij en er werd een nieuwe pastor voorgesteld dus we zaten met alle mensen uit de regio bij elkaar. Echt super druk. Onze hostpapa zei dat het 3 uur duurde. Dit liep wel iets uit en we hebben er 4.5 uur gezeten. We waren het ook dan dikke zat want ze waren alleen maar aan de praat en veel kwam op het zelfde neer. Ze hadden ook maar 3 liedjes gezongen.
Maandag was de eerste dag in het weeshuis. Na 3 kwartier te hebben gewacht kregen we een korte indroductie en rondleiding. Er zijn 3 huizen, 1 voor de meisjes en 2 voor de jongens. De gehandicapten zitten verspreid over de huizen. Ook is er een school en een kindergarden. We mochten zelf kiezen waar we heen wouden. We konden ook zeggen in elk huis 1 week en de laatste week in de kindergarden. Ik ben begonnen in het jongenshuis. Er lopen ook heel veel andere vrijwilligers rond van Project Abrod. Dit is wel jammer want hierdoor heb je niet heel veel te doen. Dit heb je zowizo niet helaas.
zal ff vertellen hoe een dag eruit ziet. Om 8.00 beginnen we. Gaan naar het huis en helpen de jongens om hun school uniformen aan te trekken en daarna brengen we ze naar school. Er blijven dan 3 kinderen over in het jongenshuis die nog te klein zijn om naar school te gaan. Kwamee, dit is een gehandicapt jongetje (ongv. 2 jaar, echt schatje), Noell (1.5 jaar), en Coby hij is 8 jaar maar mag niet niet school omdat hij niet mee kan komen met de rest van de kinderen. Deze kinderen nemen we dan mee naar buiten om te schommelen, liedjes te zingen ed. Van 10.00 tot 11.00 komen de schoolkinderen buiten spelen en gaan we naar binnen toe met onze kinderen om hier te spelen. Het weeshuis krijgt een heleboel spullen, kleding (het mooiste wordt uitgezocht en door de "moeders" van de huizen meegenomen naar huis), speelgoed (dit staat achter slot en grendel en de kinderen mogen vaak maar met 1 ding spelen, als dit al mag). Echt zo slecht! Om 12:00 gaan we met die kinderen eten, warm eten, ze eten op de grond en met de handen, ze krijgen een beker water en moeten dan zich omkleden en verschoont worden en op het potje. Daarna gaan de 2 jongste naar bed.
Om 12:30 komen de andere kinderen weer van school en helpen we hun met omkleden, sommigen gaan dan ook naar bed. Daarna moeten we helpen om met de hand de kleren te wassen. Dan is het 13.00 en zit onze dienst erop. De eerste week is me flink tegen gevallen dit om de volgende redenen:
- De gastmoeders zijn echt niet aardig voor je en behandelen je niet goed. Je krijgt geen uitleg van ze (dit moet je hebben van de andere vrijwilligers) Ook kun je nooit iets goed doen, zeggen ze dat je een blauwe broek bij een kindje aan moet doen doe je dit zeggen ze weer dat hij een bruine broek aan moet en geven ons de schuld. Ze zijn ontzettend kortaf en behandelen je niet met respect. Van de week was een een kindje doorweekt van de urine en moest verschoont worden, een andere vrijwilliger ging opzoek naar een luier (deze zijn schaars blijkbaar want ze mogen er maar 2 op een dag hebben) ze kon hem niet vinden en vroeg het aan de hostmoeder, deze zei heel kortaf en boos dat hij over 2 uur verschoond werd en niet eerder, hij moest maar wachten, dit vonden we zo sneu! Hij mocht zelfs eerst geen droge broek aan. na flink zeuren mocht hij dan uiteindelijk een schone broek aan, maar dit mochten we nooit meer doen! Echt zo belachelijk!
We hebben al besloten om volgende week nog aan te kijken hoe het gaat en anders te klagen, als dit niet helpt zijn we vertrokken! Het geval is ook nog dat er zo veel vrijwilligers zijn dat het kleine hoeveelheid werk wat er is dit uit handen wordt genomen door de andere vrijwilligers. Echt niet grappig!
Het is gelukkig in ons gastgezin echt super!!!!!
Ze zijn zo aardig en gezellige gesprekpartners. Buiten het weeshuis om vermaken we ons hier prima. We hebben in deze ene week dat we hier zitten ''s avonds maarliefst 2x stroom gehad! Echt grappig, zit je te eten en dan is het zo in eens pikke donker! Altijd dus de zaklamp meenemen.
We hebben aan het jongste meisje van het gezin al kleren kunnen geven, ze waren zo blij dat we heel veel dankje wels kregen en een super dikke knuffel! We zitten hier met ons gastgezin midden in een school, we gaan misschien onze plannen wel aanpassen, volgende 1.5 week in het weeshuis werken, dan 1 week hier op het schooltje, dan een halve week naar national Mole park afreizen (in het noorden) en dan de laatste week in Accra verblijven. Denk dat we daar meer voldoening van krijgen dan in het weeshuis blijven waar je toch niet wordt gewaardeerd.
Waar we nog wel voldoening uit krijgen zijn de schattige kindjes, ook al kunnen ze erg brutaal zijn.
We zijn ook ff naar het internetcafe geweest waar we hem ons huis hebben laten zien en de foto's van facebook. Hij vond het helemaal super en wou wel een keer naar Nederland komen.
Zondags zijn we naar de kerk geweest. Er kwam een nieuwe regio bij en er werd een nieuwe pastor voorgesteld dus we zaten met alle mensen uit de regio bij elkaar. Echt super druk. Onze hostpapa zei dat het 3 uur duurde. Dit liep wel iets uit en we hebben er 4.5 uur gezeten. We waren het ook dan dikke zat want ze waren alleen maar aan de praat en veel kwam op het zelfde neer. Ze hadden ook maar 3 liedjes gezongen.
Maandag was de eerste dag in het weeshuis. Na 3 kwartier te hebben gewacht kregen we een korte indroductie en rondleiding. Er zijn 3 huizen, 1 voor de meisjes en 2 voor de jongens. De gehandicapten zitten verspreid over de huizen. Ook is er een school en een kindergarden. We mochten zelf kiezen waar we heen wouden. We konden ook zeggen in elk huis 1 week en de laatste week in de kindergarden. Ik ben begonnen in het jongenshuis. Er lopen ook heel veel andere vrijwilligers rond van Project Abrod. Dit is wel jammer want hierdoor heb je niet heel veel te doen. Dit heb je zowizo niet helaas.
zal ff vertellen hoe een dag eruit ziet. Om 8.00 beginnen we. Gaan naar het huis en helpen de jongens om hun school uniformen aan te trekken en daarna brengen we ze naar school. Er blijven dan 3 kinderen over in het jongenshuis die nog te klein zijn om naar school te gaan. Kwamee, dit is een gehandicapt jongetje (ongv. 2 jaar, echt schatje), Noell (1.5 jaar), en Coby hij is 8 jaar maar mag niet niet school omdat hij niet mee kan komen met de rest van de kinderen. Deze kinderen nemen we dan mee naar buiten om te schommelen, liedjes te zingen ed. Van 10.00 tot 11.00 komen de schoolkinderen buiten spelen en gaan we naar binnen toe met onze kinderen om hier te spelen. Het weeshuis krijgt een heleboel spullen, kleding (het mooiste wordt uitgezocht en door de "moeders" van de huizen meegenomen naar huis), speelgoed (dit staat achter slot en grendel en de kinderen mogen vaak maar met 1 ding spelen, als dit al mag). Echt zo slecht! Om 12:00 gaan we met die kinderen eten, warm eten, ze eten op de grond en met de handen, ze krijgen een beker water en moeten dan zich omkleden en verschoont worden en op het potje. Daarna gaan de 2 jongste naar bed.
Om 12:30 komen de andere kinderen weer van school en helpen we hun met omkleden, sommigen gaan dan ook naar bed. Daarna moeten we helpen om met de hand de kleren te wassen. Dan is het 13.00 en zit onze dienst erop. De eerste week is me flink tegen gevallen dit om de volgende redenen:
- De gastmoeders zijn echt niet aardig voor je en behandelen je niet goed. Je krijgt geen uitleg van ze (dit moet je hebben van de andere vrijwilligers) Ook kun je nooit iets goed doen, zeggen ze dat je een blauwe broek bij een kindje aan moet doen doe je dit zeggen ze weer dat hij een bruine broek aan moet en geven ons de schuld. Ze zijn ontzettend kortaf en behandelen je niet met respect. Van de week was een een kindje doorweekt van de urine en moest verschoont worden, een andere vrijwilliger ging opzoek naar een luier (deze zijn schaars blijkbaar want ze mogen er maar 2 op een dag hebben) ze kon hem niet vinden en vroeg het aan de hostmoeder, deze zei heel kortaf en boos dat hij over 2 uur verschoond werd en niet eerder, hij moest maar wachten, dit vonden we zo sneu! Hij mocht zelfs eerst geen droge broek aan. na flink zeuren mocht hij dan uiteindelijk een schone broek aan, maar dit mochten we nooit meer doen! Echt zo belachelijk!
We hebben al besloten om volgende week nog aan te kijken hoe het gaat en anders te klagen, als dit niet helpt zijn we vertrokken! Het geval is ook nog dat er zo veel vrijwilligers zijn dat het kleine hoeveelheid werk wat er is dit uit handen wordt genomen door de andere vrijwilligers. Echt niet grappig!
Het is gelukkig in ons gastgezin echt super!!!!!
Ze zijn zo aardig en gezellige gesprekpartners. Buiten het weeshuis om vermaken we ons hier prima. We hebben in deze ene week dat we hier zitten ''s avonds maarliefst 2x stroom gehad! Echt grappig, zit je te eten en dan is het zo in eens pikke donker! Altijd dus de zaklamp meenemen.
We hebben aan het jongste meisje van het gezin al kleren kunnen geven, ze waren zo blij dat we heel veel dankje wels kregen en een super dikke knuffel! We zitten hier met ons gastgezin midden in een school, we gaan misschien onze plannen wel aanpassen, volgende 1.5 week in het weeshuis werken, dan 1 week hier op het schooltje, dan een halve week naar national Mole park afreizen (in het noorden) en dan de laatste week in Accra verblijven. Denk dat we daar meer voldoening van krijgen dan in het weeshuis blijven waar je toch niet wordt gewaardeerd.
Waar we nog wel voldoening uit krijgen zijn de schattige kindjes, ook al kunnen ze erg brutaal zijn.
-
26 Oktober 2012 - 11:35
Inge Hollegien:
Hoi Bia, wat leuk om te lezen wat je zoal doet. Maar erg vervelend dat je weinig te doen hebt en niet gewaardeerd word. Ze mogen jullie dankbaar zijn dat jullie er voor hun zijn.
Klinkt erg gezellig bij jullie in het gastgezin. Fijn! Is ook erg prettig aangezien jullie daar moeten verblijven. Verblijven er vaker bij hun gasten dan? want dat scheelt dan ook wel.
Heel veel plezier en succes nog en hopelijk heb je volgende week dan een betere week.
Groetjes aan Linda!
Dikke kus en veel liefs Inge
-
27 Oktober 2012 - 13:12
Linda:
Hoi schoonzus,
Wat lijkt me dat moeilijk zeg om tegen zoveel weerstand op te lopen. Die kinderen vinden het vast fijn dat jullie er zijn. Wat hebben wij het hier dan toch goed hè. Heb je niet de neiging om al die kindjes mee te nemen?
Fijn dat je een leuk gastgezin hebben.
Liefs van ons -
27 Oktober 2012 - 14:24
Roelie:
hallo bianca.
wat fijn om weer iets telezen over je verblijf in ghana
jammer dat deze vrouwen zo moeilijk zijn
maar we zien op de fofo,s dat je wel van de kinderen geniet
hopen dat je wat meer te doen krijgt
dan gaat de tijd ook wat sneller
een knuffel van ons jan en roelie. -
30 Oktober 2012 - 14:11
Lisette:
Haai Lieverd,
Het is gelukt om er nu wat op te krijgen!!! (vorige week storing, ofzo?)
Jeetje alweer bijna 3 weken voorbij...wat gaat het hard!!
Fijn dat het gastgezin helemaal top is.. Jammer van de korte dagen/teveel vrijwilligers etc.
Ben benieuwd of je er volgende week nog bent...ik wacht met smart je volgende verhaal af!!
Geniet van alle ervaringen...
Dikke kus en knuffel Lisette -
30 Oktober 2012 - 22:01
Melissa:
Hey meid,
Jeetje zeg, wat en verhaal zeg, maar super leuk om dit allemaal te lezen.
Jammer dat je geen voldoening in je werk kunt krijgen, terwijl je daarom juist hierheen ging.
Ik hoop voor jullie dat het beter word, want tenslotte ben je daar om de kindjes te helpen.
En wat een lieve en mooie foto,s.
Succes nog en een hele dikke knuffel van mij -
01 November 2012 - 17:37
Danielle:
Hey,
Wat leuk om je verhalen te lezen en wat een ervaringen doe je op! Beetje jammer van de vele vrijwilligers. Hoop dat het snel anders wordt zodat jullie meer plezier krijgen.
Succes en lees hopelijk snel weer je avonturen.
Dikke kus en knuffel van ons!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
